:: December ::

วี๊ดวิ้วววววววววววววว ..
บอกม่ายถูก ว่าวันนี้อารมไหน ..
อารมกำลังไปได้ดี .. พอฟังม๋าหวงก้างกัด ..
ก้อเลยอารมเปลี่ยนปายเยย ..


เดือนธันวาคมเดินทางมาถึงแล้ว ..
เราคิดว่าเดือนนี้จะเปนเดือนที่สั้นที่สุดของเรา ..
เพราะกิจกรรมเดือนนี้มันเยอะมากมายเหลือเกิน ..
เด่วก้อแข่งว่ายน้าม .. เด่วก้อสอบ ..
เด่วก้อปาร์ตี้ .. เด่วก้อเท่วกับเพื่อน ..
เด่วก้อช้อปปิ้ง .. เด่วก้อปายซานแอนโตนิโอ ..
เด่วก้อสกีทริป .. เด่วก้อคริสมาส ..
เด่วก้อปีไหม่แล้ว .. ผ่านปายเร็วมากมาย ..
บอกม่ายถูกอีก ว่าปีนี้ .. ดีหรือไม่ดี ..



วันนี้ .....

วันนี้ตื่นตอนเจ็ดโมงเช้า ..
ตื่นเพราะได้ยินเสียงคนเรียกว่า "แพร์" ..
ชัดๆที่ข้างหู .. แต่ไม่มีใคร .. แปลกมั้ย ..
พยายามตัดใจไม่คิดมากว่ามีอะรัยเกิดขึ้น ..
เหอๆ .. ก้อม่ายรุอารายนี่หน่า ..


วันนี้มีวงดนตรีโชว์ที่โรงเรียนแหละ ..
สำหรับคริสมาสต์อ่านะ .. เราก้อจาหลับๆ ..
แต่หลับม่ายล่าย .. อ่ายกันมานนั่งอยุข้างๆ ..

วันนี้ ตอนคาบอเมริกันฮิสทรี่ อาจารให้วาดรูป ..
ที่เกี่ยวข้องกับการเมืองรัยเนี่ยะ ..
เราม่ายรุจาวาดรัย เลยวาดโดเรมอนกำลังเข้าคูหา ..
กับปลาวาฬ กำลังนับคะแนน .. เหอๆๆ ..
แล้วโนเลนอ่ะนั่งตรงข้ามข้านเลย ..
แล้วคุนเทอมองใหย่เลย .. บอกว่า that's good!! ..
อิอิ .. ลอยเลย ขนาดโดเรมอนปากเบี้ยวนะเนี่ย อิอิ ..


วันนี้ พอตกเย็น มัมปายส่งซาร่าทามงาน ..
เราเหนคอมมัมยังม่ายล็อกที .. เลยรีบเล่น ..
ก้อเลยได้เช็คเมลล์ อิอิ .. สบายปายอีกครั้ง ..
นานครั้งจามีโอกาสที .. เห้อออออออออ ..


วันนี้ พอแด๊ดกลับมา ก้อปายวังไทยกัน ..
วันนี้สั่งทอดมันกับกะเพรามากินแหระ ..
สั่งเค้าเผ็ดๆ .. ปรากดว่าโคตรเผ็ดสมจายอยาก ..
น้ามตาพานจาไหลติ๋งๆ .. แต่มีกำลังจาย 555 ..
ก้อจำเด็กไทยที่เราพูดถึงด้ายม่ะ ..
เอ้อ นั่นแหระ .. วันนี้เค้ามาทามงานแหระ ..
เราเหนตอนเค้าขับรถเข้ามาพอดีเลย ..
เสียดายฟรอยม่ายด้ายเหน - -* ..


วันนี้ พอกลับบ้านมา ก้อตกแต่งบ้าน ..
ต้อนรับวันคริสมาสต์ .. อิอิ ..
มัมให้เราแต่งต้นไม้เลย .. คนเดียวเลยนะ อิอิ ..
เด่วจะลงรูฟให้ดู .. ตอนนี้บ้านน่ารักปายเลยอ่ะ ..
ซานตาคลอสทั่วบ้านเลยเนี่ย ..


ปายแล้ว ต่อเช้าแข่งว่ายน้าม ..
คงม่ายมีรางวัลกลับมาฝาก .. แรงม่ายพอ ..



อ้อ .. ลืม ..


ตอนนี้กลับไปใช้ไดอารี่ที่สตอรี่ไทยแล้วนะ ..
ฉะนั้น ไดอารี่ที่นี่อาจจะหยุดเขียนไปอ่า ..
ยังไงเราก้อชอฟที่นั่นมากกว่าอ่ะ .. อยู่มานาน ..
ความทรงจามเยอะแยะ .. ให้ทิ้งคงทามม่ายลง ..
แต่ว่ากลับมาคราวนี้ .. เราลงรหัสไว้ ..
เพื่อนฝูงมาเอารหัสจากเราได้ในเอมเอสเอนนะจ้ะ ..
พอดีว่าม่ายอยากให้บางคนและหลายคนเข้าปายอ่าน ..
มานลำบากจายอ่านะ .. จะปิดไปเลยก้อคงม่ายได้ ..
แต่ในเมื่อมีคนเดือดร้อน .. ก้อเลยต้องจำกัดให้เพียงเพื่อนฝูงปายอ่าน ..
ในเมื่อมันเปนไดอารี่เรา .. เราจะยังคงเขียนชีวิตประจามวันต่อปาย ..
ห้ามเขียนคงยาก .. แต่ห้ามคนอ่านยังทามได้ ..
เรื่องของเรา .. รู้กันเฉพาะเพื่อนๆเราก้อพอ ..
หมายถึงเพื่อนๆภว .. แล้วก้ออดีตสภก. น้ะค่ะ ..



ปุ๋ยบอกว่า คาบจารย์อภิชาต จารย์ม่ายอยู่ ..
(สงสายปายเท่วต่างปาเทด ห้าห้าห้า ) ..
ก้อเลยเปิดคอม .. แล้วมาอ่านไดอารี่เรากันทั้งห้อง ..
แล้วทามายม่ายเม้นกานเลย .. ห๊ะ !!! ..
มานบอกว่าตอนงานโฮมคัมมิ่ง .. รูฟที่เราถ่ายอ่ะ ..
พวกนี้ว่า แขนเราใหญ่ก่าหน้าอกเพื่อนเราอีก กำเจงๆ ..
เมิงมองรัยกันเนี่ย .. เหอๆ .. ต้องเปนอายซิมแน่เลย ..



"หน้ามือเปนหลังมือ นี่แหละคือชื่อนิทาน ..
เริ่มต้นซะหวาน .. ตอนจบกลับเปนนิทานหักมุม .."