:: Weekly ::

30 .....
30 ....
30 ...
30 ..
30 .
30



..

30 เป็นตัวเลขธรรมดา ..
แต่สำคัญกับเรามาก ..
มันจะถูกนับถอยหลังไปเรื่อยๆ ..

นั่นก้อหมายความว่า ..
เมื่อไหร่ที่มันถูกนับถึง 0 ..
เวลาที่เราจะได้อยู่ที่อเมริกา ..
ก้อจะหมดไป ..

..

ตลอดระยะเวลา 10 เดือนที่ผ่านมา ..
การใช้ชีวิตอยู่เอาตัวรอด ..
มันไม่ไช่เรื่องยากเรย ..
แต่การเก็บเกี่ยวสิ่งต่างต่างมาไห้ได้มากที่สุด
ไนระยะเวลาสิบเดือน ..
มันยากยิ่งกว่า ..



ไม่เชื่อก้อต้องเชื่อ .. อีกสองวัน เราก้อไม่ต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว .. อีกเพียงสองวันเท่านั้น .. เราควรจะดีใจสินะ .. แต่ทำไมถึงอยากจะร้องไห้ได้ล่ะเนี่ย .. ก่อนนี้บ่นเกือบตาย เมื่อไหร่โรงเรียนจะจบๆ .. แต่ตอนนี้ วินาทีนี้ ได้แต่ภาวนา ขอให้เวลามันเดินช้าๆ .. ยังอยากจะมาโรงเรียน อยากเจอเพื่อนๆ อยากเจอคนรัก อยากเรียนหนังสือ .. เกิดปฏิกิริยาต่อการเรียนขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ .. ดันมาเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งตอนนี้ .. เพียงแค่คิดว่าจะต้องกลับบ้านแล้ว .. ในใจมันรู้สึกโหวงเหวงพิกล .. เหมือนกับว่าเราเพิ่งจะมาอยู่ที่นี่ได้ไม่นานเอง ก้อต้องจากไปแล้ว .. นับจากวันนี้ไป ก้อเหลือเวลาอีกแค่ไม่ถึงหนึ่งเดือน ก้อจะสิ้นสุดการเดินทางของชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยนแล้ว .. แต่การเดินทางของชีวิตจริงยังคงดำเนินต่อไป .. นี่ยังเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น .. พูดแล้วก้อเซ็งด๋อย ..


วันนี้สอบอังกิด .. ที่คาดการณ์ไว้ คิดว่าตัวเองจะทำไม่ได้ กะจะไปนั่งเดาเอา .. แต่พอเอาเข้าจริง 50 ข้อแรก หวานมู๋ .. ถนัดกรูเลย vocab .. พอมา25 ข้อหลัง ก้อยังคงหวานเกี่ยวกับ MLA Research paper ก้อจำได้ว่าทามยังงัยบ้าง .. แต่พอมาถึงเรื่อง street car named desire .. กรูก้อสุ่มเดาเอาเลย ไห้ตายเถอะ ms.Gagne เอารัยมาออกฟร่ะ .. ยังดีนะที่ม่ายเอาสตาร์วอร์สมาด้วย .. 3 วันสุดท้ายนั่งดูสตาร์วอร์ส ตาหงิกตางอเลย .. แต่เรื่อง the lesson before dying เราว่าเราก้อพอทามได้ .. เราเลือกเรื่องนี้มาเขียนเอสเซ่แหละ ..

เมื่อวานเคมีก้อเหมือนกาน .. ม่ายค่อยยากเท่าไหร่ แต่ต้องรอดูคะแนน .. เราใช้เวลา 5 นาทีก่อนสอบ ในการทวนทุกๆอย่าง .. เค้าหยุดเสาอาทิดไห้ .. ไอ่เราก้อไม่คิดจะทบทวนรัยเลย .. สองอาทิดสุดท้าย ขอบอกว่าเรียนม่ายรู้เรื่องสุดๆ .. ม่ายช่ายว่ามันยาก .. แต่เราม่ายตั้งใจฟังเอาเลย .. เอาแต่นั่งอ่านนิยายหลังห้อง .. เลยไม่รู้เรื่องซักนิด .. พอจับใจความได้ว่า เกี่ยวกับเรื่องกรด/เบส .. ก้อเดาด้วยความตั้งใจ .. ต่อเช้าโอ้สอบ theology วิชาศาสนา .. มานั่งเรียนคาทอลิก กรูจาบ้าตาย .. ตอบด้วยเหตผลกรูก้อผิดหมด .. เชื่อล่ะว่าคนคริสตกับพุทธมันคิดไม่เหมือนกัน ..

วันหัดมีสอบเลข (ขอไห้ได้ 100) คราวแล้วสอบได้ร้อยเต็มเชียวนะค่ะ สอบปลายภาคเทอมที่แล้ว .. อาจารย์อึ้ง กรี๊ดๆ .. มาเทอมนี้แลท่าคะแนนร่วง .. ดันมีเรื่องกราฟเข้ามาด้วย กรูล่ะเกลียด .. มีสอบฮิสทอรี่ด้วย .. ตายแน่กรู วิชานี้ยากสุดๆ .. เพราะความคิเกียจอ่านหนังสือ .. เห้อ .. งั้นก้อม่ายต้องมาบ่นสาด ..



เมื่อวานก่อนโทรหาพ่อ .. โทรไปทวงห้องนอน .. พ่อจะให้ห้องข้างล่างที่บ้านมา .. เราม่ายอาว เพราะห้องนั้นม่ายมีหน้าต่าง ม่ายชอฟ .. เราบอกว่าจะเอาห้องที่ร้าน ชั้นบน .. พ่อก้อม่ายอยากให้ .. แต่เราอยากได้อ่า .. ต้องรอฟังคำตอบ ขอไห้ได้ด้วย .. พ่อบอกกลับมาก่อนค่อยว่ากัน .. เราก้อรุร่ะ ถ้ารอกลับปายมานจะเปนงัย .. ก้อเลยพูดดักทางว่า .. ป๊าไม่ต้องมาทำว่ากลับไปเลย .. เด่วพอกลับไปมานั่งคิดก้อต้องรอนานไปกว่านี้อีก ดีม่ายดีม่ายยอมไห้แพร .. ป๊าบอกค่อยว่ากัน .. เราก้อบอกไม่รุล่ะ ป๊าต้องไห้คพตอบมาเลย อย่าไห้รอ .. ทุกอย่างต้องวางแผนตั้งแต่ตอนนี้ ไม่ใช่ว่ากลับไปแล้วมาคิดใหม่ .. นี่แพรอุตส่าเปลี่ยนไปแล้วนะ อย่าทามไห้แพรกลับมาเปนแบบเดิมอีก .. ได้ผล 555 ..


แล้วก้อถามพ่อว่า เออ ตอนกลับไป ม่ายต้องมารับที่กรุงเทฟ .. พ่อเราก้อถามว่าทามาย .. เราก้อว่า เราจะอยู่กรุงเทฟซัก 2-3 วัน .. แล้วจะกลับภูเก็ตพร้อมอายดุด,คิม , น้องๆ .. ซึ่งจิงๆแล้ว มีเพียงอายดุดเท่านั้นที่นั่งรถกลับ .. น้องๆกับคิมม่ายรุที .. เราก้อรงบรัดเรียบร้อยแล้ว .. พ่อเราถามว่าแล้วจะพักที่ไหน .. เราก้อบอกพวกนี้มันพักบ้านยาดกัน .. เราก้อเลยว่าจะไปขอพักกับปอ .. พ่อเราก้อเถียงอีกว่า อย่าต๊ะ เกะกะห้องเขา แล้วไหนจะเรื่องกระเป๋าหลาว .. เราก้อว่า ป๊า .. ถ้าแพรมีปันยาหอบกระเป่ามาจากเมกาแล้ว เรื่องแค่นั้นไม่ชั่ยปันหาเลย .. ก้อแค่เอาเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยนใส่กระเป๋าเล็ก กระเป่าใหญ่เก็บไว้เฉยๆ .. สรุป .. ป่าป๊าหมดหนทางเถียง .. อายดุดดูไว้ .. เราบอกแล้วว่าถ้าเราอยากทาม .. เราก้อต้องได้ทาม .. อย่ามาดูถูกเว่ย ..

เรื่องสุดท้าย เรื่องตัง .. จะพูดก้อพูดม่ายออก .. เพราะ 500 ดอลที่เพิ่งส่งมาเมื่อเดือนที่แล้ว หายวับไปอีกแล้วครับท่าน .. จะร้องก้อม่ายออกแล้ว .. มันหายไปด้ายงัยว่ะ .. -*- ..


สุดท้ายนี้ ขอฝากบทกลอนบทนี้ไว้ให้ได้อ่าน .. มาจากจายน้อยๆของเรา .. และอยากให้คนที่อ่านได้รู้สึกรู้สาเหมือนที่เราเป็นหน่อย ..


พ่อเหนื่อย .. พ่อหนัก .. ลูกรับรู้ ..
พ่อสู้ .. พ่อสร้าง .. ลูกเห็น ..
พ่อปรารถนา .. พ่อมุ่งหวัง .. ลูกจะเป็น ..
พ่อเน้น .. พ่อเข้ม .. ลูกจะทำ ...

รักพ่อให้มากๆนะทุกคน ..